Streszczenie: CZĘŚĆ 1. TWORZENIE (SIĘ) REZERWATÓW 1. Rezerwaty znaczeń niepełnosprawności jako źródła wybranych problemów pedagogicznych CZĘŚĆ 2. U ŹRÓDEŁ POZORU W EDUKACJI 1. Użyteczność pojęcia działań pozornych jako kategorii analitycznej. Egzemplifikacje z obszaru edukacji i nie tylko 2. Społeczna (de)waloryzacja roli osoby niepełnosprawnej 3. Deprecjacja osób z niepełnosprawnością w dyskursie publicznym za pośrednictwem mediów 4. O niemożliwej integracji społecznej osób niepełnosprawnych bez integracji systemowej sektorów polityki państwa. Analiza paradoksów prawnych i działań wdrożeniowych 5. Reorganizacja sieci szkół specjalnych – oszczędność, racjonalizacja przestrzeni, profesjonalizacja usług czy zwykła głupota? 6. Uczeń niepełnosprawny w reformowanej przestrzeni szkoły ogólnodostępnej. O realnych efektach radosnej twórczości legislacyjnej 7. (Nie)przygotowanie zawodowe osób z niepełnosprawnością intelektualną 8. Strategia kształcenia osób niepełnosprawnych. Diagnoza pozoru CZĘŚĆ 3. MIESZKANIEC REZERWATÓW. EGZEMPLIFIKACJE 9. Dlaczego koniec edukacji nie jest początkiem integracji społecznej? Osoby dorosłe z niepełnosprawnością intelektualną w lokalnej przestrzeni 10. Kontrolująca funkcja systemu pomocy społecznej jako przeszkoda w osiąganiu niezależności życiowej przez dorosłe osoby z głębszą niepełnosprawnością intelektualną 11. Respektowanie i egzekwowanie praw seksualnych osób z niepełnosprawnością – palący, nierozwiązany problem 12. Sposób porozumiewania się a miejsce osoby z uszkodzonym słuchem w zarezerwowanej przestrzeni społecznej 13. Założone a rzeczywiste funkcje terapii zajęciowej w domach pomocy społecznej dla osób z niepełnosprawnością intelektualną CZĘŚĆ 4. POZA REZERWATEM 14. Rezerwat z perspektywy agenta – o budowaniu, rozmywaniu i przekraczaniu granic rezerwatu 15. Normalizacja po polsku, czyli historia Kuby – niepełnosprawnego pracownika przedszkola, o którym pisano w gazecie 16. Próba wyjścia z rezerwatu. O paradoksach ukrytych w edukacji i rewalidacji osób niepełnosprawnych